Zoeken in 2 Kronieken 34
2 Kronieken 34
1
Josia was acht jaar toen hij koning werd en hij regeerde eenendertig jaar in Jeruzalem.
2
Hij deed wat Jahwe behaagt en volgde in alles het voorbeeld van zijn vader David en week daar geen haarbreed van af.
3
In het achtste jaar van zijn regering, toen hij dus nog een jongen was, begon hij de God van zijn vader David te vereren, en in zijn twaalfde regeringsjaar begon hij Juda en Jeruzalem te zuiveren van de offerhoogten, de heilige palen, en van de gesneden en gegoten beelden.
4
Men sloeg in zijn tegenwoordigheid de altaren stuk van de Baäls; de wierookaltaren die er boven op stonden, werden omver gegooid, en de heilige palen, de gegoten en gesneden beelden liet hij verbrijzelen en tot gruis slaan, en het stof liet hij strooien op de graven van wie daarvoor geofferd hadden.
5
De beenderen van de afgodspriesters liet hij op hun altaren verbranden. Zo zuiverde hij Juda en Jeruzalem.
6
Zelfs in de steden van Manasse, Efraïm, Simeon en ook Naftali, die allerwege in puin lagen,
7
liet hij in heel het land Israël de altaren en de heilige palen stuk slaan, de gesneden beelden verbrijzelen en de wierookaltaren omverhalen. Daarna keerde hij naar Jeruzalem terug.
8
In zijn achttiende regeringsjaar, toen hij bezig was de stad en de tempel te zuiveren, gaf hij Safan, de zoon van Asalja, en Maaseja, de stadsoverste, en de raadsheer Joach, de zoon van Joachaz, bevel de tempel van Jahwe, zijn God, te herstellen.
9
Zij gingen naar Chilkia, de hogepriester, en droegen het geld af dat de levieten die de drempel bewaakten in ontvangst genomen hadden van burgers uit Manasse en Efraïm en het overige gebied van Israël, alsook uit Juda, Benjamin en van de bewoners van Jeruzalem.
10
Men stelde het aan de werklieden die het toezicht hadden over het werk in de tempel van Jahwe ter hand; en de werklieden, die werkten aan de tempel van Jahwe, gaven het uit voor het herstel en de heropbouw van de tempel.
11
Zij betaalden het uit aan de timmerlieden en bouwlieden, die er ook gehouwen stenen en hout voor moesten kopen voor binten en balken, nodig voor de gebouwen die de koningen van Juda hadden laten vervallen.
12
De werklieden voerden hun taak zorgvuldig uit; zij stonden onder toezicht van Jachat en Obadja, levieten uit het geslacht van Kehat.
13
Alle levieten die muziekinstrumenten konden bespelen hadden het toezicht over de lastdragers, en gaven overeenkomstig hun verschillende taken ook aan de andere werklieden leiding. Weer andere levieten deden dienst als schrijvers, beambten en poortwachters.
14
Toen zij eens bezig waren het geld dat in de tempel binnengekomen was over te brengen, vond de priester Chilkia het wetboek van Jahwe door Mozes geschreven.
15
Chilkia sprak hierover de schrijver Safan aan en zei: 'Ik heb een wetboek in de tempel gevonden,' en hij overhandigde het boek aan Safan.
16
Safan ging met het boek naar de koning en bracht zoals gewoonlijk verslag uit: 'Alles wat uw dienaren is opgedragen, wordt uitgevoerd:
17
zij hebben het geld dat zich in de tempel van Jahwe bevond te voorschijn gehaald en het ter beschikking gesteld van de opzichters en de arbeiders.'
18
Vervolgens zei Safan, de schrijver, tot de koning: 'Chilkia, de priester, heeft mij een boek gegeven.' En Safan las de koning uit het boek voor.
19
Toen de koning de woorden van de wet hoorde, scheurde hij zijn kleren.
20
En aan Chilkia, Achikam, de zoon van Safan, aan Abdon, de zoon van Michaja, Safan, de schrijver, en Asaja, de dienaar van de koning, beval hij:
21
'Ga voor mij en voor allen die in Israël en Juda nog overgebleven zijn Jahwe raadplegen over de inhoud van het gevonden boek, want Jahwe moet wel in hevige toorn ontstoken zijn tegen ons, omdat onze vaderen niet geluisterd hebben naar Jahwe's woorden die in dit boek staan opgetekend.'
22
Daarom gingen Chilkia en de anderen die door de koning aangewezen waren naar de profetes Chulda, de vrouw van de beheerder van de priestergewaden, Sallum, de zoon van Tokhat, de zoon van Charsa, die in Jeruzalem woonde, in de nieuwe wijk, en zeiden wat hun bevolen was.
23
Zij antwoordden hun: 'Zo spreekt Jahwe, de God van Israël: Zeg dit aan de man die u naar Mij gezonden heeft:
24
Zo spreekt Jahwe: Ik ga onheil brengen over deze plaats en haar bewoners, alle vervloekingen die genoemd worden in het boek dat men de koning van Juda voorgelezen heeft.
25
Omdat zij Mij hebben verlaten en geofferd hebben aan vreemde goden, om Mij met al hun eigen maaksels te tergen, daarom is mijn toorn ontbrand tegen deze stad en zal niet meer gedoofd worden.
26
Zeg daarom tot de koning van Juda, die u gestuurd heeft om Jahwe te raadplegen: Zo spreekt Jahwe, de God van Israël, met betrekking tot de woorden die gij gehoord hebt:
27
Omdat uw hart geraakt werd en gij u voor God vernederd hebt bij het aanhoren van zijn woorden over deze stad en haar bewoners, omdat gij u vernederd hebt en uw kleren gescheurd, en geweend hebt voor mijn aanschijn, daarom zal Ik ook naar u luisteren, spreekt Jahwe.
28
Ik zal u bij uw vaderen brengen en gij zult in vrede bijgezet worden in uw eigen graf; uw ogen zullen niets zien van het onheil dat Ik over deze stad en over haar inwoners ga brengen.' Zij brachten deze boodschap over aan de koning.
29
Toen ontbood de koning al de oudsten van Juda en Jeruzalem.
30
Hij ging naar de tempel van Jahwe en met hem alle mannen van Juda, alle bewoners van Jeruzalem, de priesters, de levieten en geheel het volk, van groot tot klein. Hij las hun alles voor wat er geschreven stond in het boek van het verbond, dat in de tempel van Jahwe gevonden was.
31
De koning ging op een verhoging staan en hij sloot het verbond voor het aanschijn van Jahwe: zij zouden Jahwe volgen en met heel hun hart en heel hun ziel zijn geboden, verordeningen en voorschriften onderhouden, en daardoor de bepalingen van het verbond, die in het boek geschreven stonden, naleven.
32
Allen die zich in Jeruzalem en Benjamin bevonden liet hij tot het verbond toetreden, en de inwoners van Jeruzalem handelden overeenkomstig het verbond van God, de God van hun vaderen.
33
Josia verwijderde alle gruwelbeelden uit alle landstreken waar de Israëlieten woonden, en bewoog de burgers van Jeruzalem Jahwe, hun God, te dienen. Zolang hij leefde verwijderden zij zich niet van Jahwe, de God van hun vaderen.